υδρογονοκατιόν

το, Ν

συν. στον πληθ. τα υδρογονοκατιόντα

χημ. ιόντα υδρογόνου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνειος όρος, πρβλ. αγγλ. ions (πρβλ. ιόν, ιόντος) + hydrogen (πρβλ. υδρογόνο)].